Modne, wyświechtane słowo o niebagatelnym znaczeniu. Zajmowanie się asertywnością często sprowadzane jest do "formułowania komunikatów".
Jak asertywnie powiedzieć, że..?
Jak zachować się asertywnie, gdy...?

Moim zdaniem szkopuł wcale nie tkwi w słowach, a asertywności wcale nie musimy ćwiczyć w najbardziej obciążających nas relacjach i sytuacjach.
Ja uczyłam się jej w szkolnym sekretariacie

W tym odcinku wspominam o książkach:

• Emma Reed Turrell "Po pierwsze ja"

• Maria Król-Fijewska "Stanowczo, łagodnie, bez lęku"

Słucham, słucham - ale czy słyszę? Dlaczego tak trudno nam usłyszeć sedno tego, co ktoś mówi?

• Jakie są pułapki wróżenia z mimiki twarzy i uniesionych brwi rozmówcy?
• I co zrobić, by w słowach, które słyszymy od bliskich od lat, jesteśmy niemal w stanie przewidzieć kolejne zdanie - by usłyszeć w nich coś nowego, co poruszy nasze serce?
• I w sumie dlaczego mielibyśmy to robić?

Jeśli chcesz więcej o prowadzeniu rozmów, które nie prowadzą do napięć i konfliktów, tu znajdziesz kilka prostych wskazówek.

Od lat te dwie grupy łączy ambiwalentna relacja. Niby działają dla dobra dzieci, a jednak sporo w ich wzajemnych stosunkach napięć, nierzadko i pretensji.
Jak budować dialog, zwłaszcza gdy chcemy wspólnie zajmować się sprawami, na które patrzymy inaczej?

Niech Was nie zwiedzie przewrotny tytuł odcinka: wyraża jedynie stopień zmęczenia rodzaju ludzkiego doświadczaniem i przeżywaniem złości. Nic dziwnego, złość to nie potulny baranek, ale eksplozja siły i energii - i właśnie dlatego nie możemy przestać się złościć, potrzebujemy tego, co złość ze sobą niesie.
Pytanie tylko: jak to oswoić, żeby służyło nam i otoczeniu? Bo, że oddychanie i liczenie do 10 nie działa - to rodzaj ludzki wie aż za dobrze.
A co mogłoby pomóc?

O tym jest ten odcinek.

Interesuje Cię webinar i program dotyczący złości? Wskocz tutaj

Ewelina napisała w mailu:
"Co możemy zrobić, kiedy w odpowiedzi na krzywdzące słowa, zniuansowane formy wykluczenia, moje dziecko (szkolne) się odpala i agresja przeradza się w przemoc? To jest powtarzalny schemat, czasami córka daje radę zachować spokój, czasami nie i mam poczucie, że cały ciężar "poradzenia sobie" spoczywa na niej.
Jak wesprzeć nasze dziecko, żeby mogło zachować się inaczej?"

Pochylam się więc w tym odcinku nad wspieraniem dziecka w budowaniu relacji z rówieśnikami - wtedy, gdy napotyka ono w tym obszarze na trudności.

Przemoc rówieśnicza jest zjawiskiem, którego nie powinniśmy tolerować, i jednocześnie powinniśmy brać pod uwagę możliwość jej pojawienia się w klasie/grupie.
Do tej rozmowy zaprosiłam dr Annę Kubiak - psycholog, psychoterapeutkę systemową, która przez 10 lat pracowała w szkole z dziećmi i młodzieżą, a temat przemocy rówieśniczej jest jej szczególnie bliski.

Rozmawiamy m.in. o tym:

• Jak przemoc rozpoznawać?
• Jak działać?
• Czy dotyczy tylko osób występujących w roli osoby stosującej przemoc i doświadczającej przemocy?
• Bez kogo zatrzymanie przemocy nie jest możliwe?

To odcinek dla wszystkich: nauczycieli, wychowawców, opiekunów i rodziców. Bez względu na to, jakie jest ich dziecko, i w jakiej roli występuje.

Agresywne zachowania przedszkolaków są powszechne. Powszechnie również sprawiają trudność dorosłym, którzy często nie wiedzą, jak do agresji podchodzić, jak się nie zająć, w jaki sposób reagować.
Do rozmowy na ten temat zaprosiłam Anitę Janeczek-Romanowską, psycholożkę i psychoterapeutkę dziecięcą z Bliskiego Miejsca 

Z Anitą rozmawiamy o tym:

• co może zrobić nauczyciel, gdy dzieci zaczynają np. bić się w zabawie
• dlaczego często reakcje dorosłych są nieskuteczne
• jak działać, gdy w grupie jest dziecko, które wyjątkowo często sięga po agresję, wskutek czego pozostałe dzieci boją się go i unikają, a rodzice niepokoją o bezpieczeństwo
• jak zadbać o swoje dziecko, które doświadcza agresji ze strony rówieśników

Anita napisała: Mam wrażenie, że kiedy dziecko jest małe, te oczekiwania są takie „proste”. Jeść, spać (to bardziej oczekiwanie rodziców), tulić, bawić się - tak schematycznie. Im dzieciaki starsze, tym to się bardziej mnoży, bo do tych podstawowych dochodzi:
- zapewnianie rozrywki
- organizowanie czasu
- oczekiwanie odnośnie dostępu do technologii
- oczekiwania materialne/finansowe
- oczekiwania logistyczne.
Jak za tym nadążyć, tak życiowo, czasowo, finansowo, żeby wszystkie dzieci były zadowolone?

Bierzemy więc na tapet oczekiwania, dorastanie i rolę rodziców

W tym odcinku wspominam o:

• książce Barbary Kingsolver "Demon Copperhead"
• książce Daniela Siegla i Tiny Payne Bryson "Potęga obecności"
• moim kursie online dla rodziców nastolatków 

Konflikty między rodzeństwem są nieuniknione. Bywa jednak, że gdy jedno z dzieci mierzy się z różnymi wyzwaniami (np. ADHD, spektrum etc.), to te konflikty bywają bardziej raniące. A czasem po prostu brat czy siostra jest "pod ręką" i obrywa bez powodu.
Jak zadbać o poszkodowane dziecko, aby nie odbiło się to na jego poczuciu własnej wartości?

W odpowiedzi na ostatni odcinek o wychowaniu bez nagród i kar otrzymałam maila z prośbą o pomoc odnośnie agresywnych zachowań siedmioletniego chłopca. Mama pisze tak:
Problem z synem polega na tym, ze zachowuje się agresywnie. Wyzywa mnie od debili, pokazuje ostatnio na okrągło środkowy palec oraz bije po twarzy, wszędzie, wyrywa włosy. Dobrze to nie wyglada.. Jeżeli chodzi o mnie, to z całych sił staram się zachować opanowanie, ale nie zawsze przy tak agresywnych zachowaniach się udaje i zdarza się, że zakańczam syna zachowanie groźbą braku gry/telefonu. Nie wiem co robić. Czy jakieś konkretne przykłady na takie zaawansowane przypadki, czy szukać psychologa.


W tym odcinku wspominam o:

• książce dr Rossa Greene'a "Porozumienie przez współpracę"
• moim pakiecie o dziecięcej agresji

"Tak się kończy to wychowanie bez kar, dzieciak nie zna żadnych granic i robi, co mu się żywnie podoba".
Znacie? Na pewno. Wierzycie w to? Czasem pewnie pojawiają się wątpliwości, czy aby to na pewno dobra droga.
Zapraszam na rozmowę o tym, dlaczego wychowanie bez kar mylone jest z wychowaniem bezstresowym, na czym polega jego słabość i dlaczego czasem naprawdę nie działa.


W odcinku wspominam o:
Thomasie Gordonie i jego Metodzie bez porażek
książce Mazlish i Faber "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły"
książce Daniela Kahnemana "Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym"
książce dr Rossa W. Greene'a "Porozumienie przez współpracę"