Bij drie grote kantelpunten in zijn leven, klopte Kasper telkens aan bij zijn ouders. De eerste twee keer slikten ze en was er tijd nodig om het stof neer te laten dwarrelen. Maar sinds het derde gesprek heeft Kasper weliswaar rust en vrede, maar geen contact meer met zijn ouders.

Wanneer Nina Blom in 1975 wordt geboren, is ze kerngezond. Tot er steeds meer onverklaarbare medische problemen opduiken en Nina in een rolstoel belandt. Veertien jaar lang wordt ze thuis toegewijd verzorgd door haar moeder. Of toch niet? Na veertien jaar ontdekt Nina dat haar moeder haar niet verzorgt, maar juist steeds zieker maakt. Nina is slachtoffer van het Münchhausen by Proxy Syndroom. Heb je nood aan een gesprek nav deze aflevering, dan kan je terecht bij Tele-onthaal of De Zelfmoordlijn

Een zuster met een burn-out: het lijkt tegenstrijdig. Maar Josephine Blommaert kan erover meespreken. Voor haar was het klooster geen plaats om rustig te bidden, maar om te werken: vrouwen helpen bevallen, zieken verzorgen, doden afleggen, huizen verbouwen, in de tuin werken, pedicure spelen. Tot het haar ook te veel werd. Een zware burn-out, waardoor ze zelfs niet meer kon spreken, was het gevolg. En toen ze het klooster wilde verlaten, stond haar een koude douche te wachten.

Jan d’Halleweyn is al 8 jaar met pensioen en dat is al even lang met frisse tegenzin. Want hij had de mooiste job ter wereld. Zijn carrière als diplomaat bracht hem in maar liefst 12 landen. Hij keek, luisterde en proefde zijn bewogen leven lang naar en van de wereld. En nu kijkt de wereld vanaf de muren van zijn huiskamer naar hem.

Eind 1979 begint Gilbert aan zijn eerste reis als treinbestuurder. Het is een droom die uitkomt: rijden met zijn eigen trein. Elke dag een beetje reizen. Maar wat als er plots iemand voor je trein springt? En nog eens? En nog eens? Gilbert maakte het niet één keer, maar ácht (!) keer mee. En acht keer liep het fataal af. Dit is een Iemand van Emma Ducheyne, Lotte Nijsten en Katoo De Langhe. Heb je nood aan een gesprek nav deze aflevering, dan kan je terecht bij Tele-onthaal of De Zelfmoordlijn.

Yaël is 27 jaar en groeide op in een streng gelovige broedergemeenschap: de Vergadering van Gelovigen. Wanneer ze 25 jaar is, besluit ze de Vergadering de rug toe te keren, en de wereld waar ze lang geen deel van mocht zijn te ontdekken. Audiomaker Anke Van Meer blikt met Yaël terug op haar eerste stappen in een wereld die plots heel anders klinkt. 'Yaël' is een verhaal over zoeken, twijfelen en vrij zijn. Een verhaal waar a capella liederen ingeruild worden voor een nieuwe meerstemmigheid.

Op haar achttiende sjokte Carole Delaey met toeristenpaarden over de Brugse kasseien. Dertig jaar later werd ze de eerste vrouw die het tot gaucho schopte in Latijns-Amerika. Met een cowboyhoed op haar hoofd galoppeerde ze over eindeloze woeste prairies. Haar leven in Latijns-Amerika maakte van haar een ontwortelde wilde vrouw, maar ze vond er de vrijheid waar ze al haar hele leven naar zocht.

Philip Heymans en Ward Bogaert presenteren je Iemand, een podcast over gewone mensen die een uitzonderlijk levensverhaal hebben.

Nora groeit op in een gezin waar iedereen een andere familienaam heeft dan zij. Haar stiefvader haalt zijn schouders op als ze om uitleg vraagt, haar moeder wil geen oude koeien uit de gracht halen en de hele familie zwijgt. Nora zoekt haar leven lang naar antwoorden, de onzekerheid over haar afkomst blijft knagen. Als Nora zelf 75 is laat haar 101-jarige vader plots van zich horen en krijgt ze de kans om snel 75 jaar in te halen.

Steven maakte jarenlang deel uit van de elitetroepen van het Belgisch Leger. Tot op een dag niets meer lukte. Zijn nieuwe missie: huisvader. Door een posttraumatische stressstoornis werd hij op non-actief geplaatst. Alles wat hij doet, doet hij met de toewijding en de discipline van een militair. Maken dat de kinderen naar school gaan, de strijk, de was ... Maar 's nachts, wanneer er geen afleiding is, vindt het verleden zijn weg terug. Dit is een Iemand van Wederik De Backer en Lucas Derycke.

Liliane zat bijna 50 jaar lang opgesloten in allerlei instellingen waar ze niet thuishoorde. Ze moest er elektroshocks, inspuitingen, dwangbuizen en vernederingen doorstaan. "Heel mijn jong leven hebben ze mij afgepakt." In 1988 publiceerde ze haar verhaal onder het pseudoniem "Rosalie Niemand".