April 1917. Tsaar Nicolaas de II is afgezet en aan de macht is nu een voorlopige regering. Die bestaat uit de chique heren van de Doema, en de Sovjets (de bolsjewieken en de mensjewieken). De oorlog woedt nog volop, de bevolking lijdt honger en in het leger word er massaal gedeserteerd. Er is nood aan een nieuwe visie en vooral aan kordaat leiderschap. En dan : op 3 april 1917 arriveert Lenin in het Finlandstation van Sint-Petersburg na jaren in ballingschap te hebben doorgebracht.

Op een natte,winderige ochtend in februari 1913 viert St-Petersburg het 300-jarig jubileum van het bewind van de Romanovs in Rusland. Het is een feest waarvan de hele bevolking mag meegenieten. Na de laatste grote opstand van 1905 had het tsarenrijk relatief rustige tijden gekend. Voor Tsaar Nicolaas II is er dus geen enkele reden om wat dan ook te veranderen. Maar dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit....

Een Tsaar te zijn in het Rusland van de 19de eeuw, het was de moeilijkste job ter wereld. Dat mochten Alexander II, Alexander III en Nicolaas II aan de lijve ondervinden. Gelukkig kon Nicolaas II altijd beroep doen op de wijze raad van een figuur die vandaag nog altijd tot ieders verbeelding spreekt: Raspoetin.

De Decembristenopstand tegen de Tsaar, geleid door vooral officieren van het keizerlijk leger waaronder sommigen tot de hoogste adellijke families behoorden, mislukte en de leiders werden verbannen naar Siberië. Onder hen was Sergej Volkonski, de eerste man die uit protest een baard liet staan, en zijn prachtige vrouw Maria Volkonskaja, een heldin die zowel door Poesjkin als door Tolstoj bezongen werd.

Het verblijf van Peter De Grote in Nederland zal nog diepe sporen nalaten. Het verhaal van de laatste grote Oeral-Kozakkenopstand die plaats vond in 1773, tijdens het bewind van Catharina De Grote is onthutsend.