Takie trochę radosne pieprzenie.

Krótko o tym, że nie zawsze jest OK, że czasem jest cholernie daleko od OK, a mężczyźni stanową 85% ofiar samobójstw w Polsce.

Link do darmowego zina dla facetów.

godai i  @PhobosGG  zabiorą was w pełną spojlerów podróż przez ekranizacje klasycznej antywojennej powieści „Na zachodzie bez zmian”. Omówimy wersje z 1930, 1979 i 2022 roku.

Rok już jak aktywowałem kanał na YT po latach zamuły i co? Nic, not what I ordered, yes but actually no, mam wrażenie, że o ile bycie podcasterem zawsze było fajne, to bycie youtuberem nie jest jakimś ważnym elementem mojej przyszłości.

W stylu najlepszego radosnego pieprzenia, chaotycznie, marudnie, z pretensją i tak, jak trzeba – po dziadowsku. W końcu osobowość zobowiązuje.

O tajemniczym faunie Chemirocha z okolic Wielkich Rowów Afrykańskich, uwiecznionym w pieśni plemienia Kisigi nagranej w 1950 roku przez Hugh Traceya.

O polskiej mistrzyni komiksu dla dzieci i młodzieży czyli o Szarlocie Pawel i jej seriach komiksowych „Kubuś Piekielny” i „Przygody Jonki, Jonka i Kleksa”.

Możesz też obejrzeć ten odcinek z gadającym godaiem na YouTube.

O tym, czym jest anemoia, jakie tak naprawdę były lata 80. i o co chodzi z vaporwavem.

Możesz też obejrzeć ten odcinek z gadającym godaiem na YouTube.

Zapis prelekcji poświęconej podcastingowi w Polsce i na świecie, która miała miejsce na konwencie Bachanalia Fantastyczne 2023. Opowiadam trochę o historii podcastingu w Polsce, o kontrkulturze, nowych mediach, o zmianach, jakie zaszły w zjawisku jako takim i o jego obecnym kształcie. Jest dziadersko, jest wspominkowo, jest też czasem wesoło.

Jak poznałem Tolkiena, ile mam wersji „Władcy pierścieni”, od kiedy oglądam ekranizację Petera Jacksona i jak należy to robić? Tego wszystkiego dowiecie się z krótkich godaiowych wspominek.

Możesz też obejrzeć ten odcinek z gadającym godaiem na YouTube.

Po prawie dekadzie przerwy, godai wraca do Szwecji. I próbuje pozbierać wrażenia w jakąś sensowną całość, ale nie odnosi jakiegoś wielkiego sukcesu. Tu jednak nie o sukces przecież chodzi.

Urlop – i szerzej wszystko – jako przestrzeń graniczna. Krótko, z szumem morza i wiatrem w tle.