Mijn verhaal opnieuw opgenomen. Ik werd geïnterviewd door Stefaan Vandiest.

In deze aflevering is Kris Strobos aha Scale aan het woord. Ik ken Kris van aan de schoolpoort, van bij de bakker en van in de straat. Hij is een muzikant, beatboxer, MC, DJ, geluidsarchitect, bierbrouwer, sportman, makker, leider, vrijer, man, gast, vader en hij heeft iets met opa’s. Hij komt uit een gescheiden gezin en heeft drie jongere (half-)zussen. Als enige jongen heeft hij veel vrouwelijke dingen leren kennen. Hij was vrijgevochten, trots, competitief, beschermend, stond steeds van voor, opende de wegen voor zijn zussen. En nog steeds staat hij klaar voor wie er bij hem aan de deur komt kloppen. Hij is vroeg de wereld ingetrokken. Zelf kon hij moeilijk bij mensen aan kloppen, ook niet bij zijn vader. Wel bij zijn vrienden in de buurt, bij de Chiro en op school. Er werd thuis weinig gepraat over gevoelens. Kris’ passie voor muziek kon als kind nooit ontwikkelen, hij werd gestimuleerd om in de technische richting te gaan. Hij heeft een hele tijd afstand genomen van zijn moeder om zelf in de wereld te kunnen stappen en zichzelf te ontwikkelen. Hij zegt tegen velen ‘makker’, het heeft een andere lading dan vriend. “Als ge ne makker zij, dan zoude samen op nen boot kunnen stappen en beginnen roeien…” Hij heeft heel veel makkers. Het zijn zowel mannen als vrouwen. Zijn beste vrienden heeft hij ook familie gemaakt. Het zijn de peters van zijn kinderen. Iedereen krijgt van hem 10/10 en ge kunt alleen maar naar beneden gaan, dat heb je zelf in de hand. Gast, te gast zijn, gastarbeider, iemand te gast hebben wilt ook zeggen dat je die moet soigneren… Hij is ook graag zelf te gast en gastheer. Mensen op hun gemak stellen. Speelde zelf rugby (Union), trainde bij de grote mannen, speelde in de Vlaamse en Nationale ploeg en richtte mee een eigen ploeg op. Hij wilde omringd worden door zijn vrienden, samen afzien en iets bereiken. Als ge wint met uw eerste eigen ploeg, dat geeft een euforisch gevoel… die momenten zijn onvergetelijk! Kris draagt respect hoog in het vaandel. Hij is zeker geen volger, hij zal eerder een andere kant uitgaan als iets hem niet zint. Hij kan mensen meetrekken omdat hij weet dat hij eerlijk is en ergens voor staat. Hij zal pas een oordeel geven als hij het eerst zelf heeft meegemaakt. Hij is ook leider geweest in de Chiro. Vanuit een plicht om zulke toffe momenten te organiseren voor anderen, zoals er leiding voor hem is geweest. Soms moet je als man risico’s nemen waardoor er memorabele momenten kunnen ontstaan. In onze cleane maatschappij doet hij een appel om je af en toe ‘minder steriele dingen’ mee te maken. Het bepaalde macho-ding is niet aan hem besteed, hij heeft wel zijn mannelijkheid. Het is aan mannen op onder andere te wijzen op “dat we allemaal geboren zijn uit een vrouw”… Mannen moeten vooral kunnen luisteren, dan kan je pas een argument geven. Net zoals je respect moet hebben voor oudere mensen, maar je hoeft ze niet altijd gelijk te geven. Het vaderschap is voor hem een leidraad meegeven. Hij wil z’n kinderen niet tegenhouden, wel aanreiken en luisteren. Je moet een goede vrijer zijn. Hij is graag een vrijer. Uw gezelschap moet tof zijn, je moet finesse hebben en niet in een vast stramien vallen. Evenwaardigheid is cruciaal. Hoe vrijer je elkaar daarin laat hoe toffer het ook kan worden. Genieten is u niets moeten aantrekken van wat er achter komt, zodanig dat je het volle genot kunt ervaren… Hij durft geen definitie te geven voor een man, maar hij weet wel dat je een man bent als je doet waar dat je zelf voor staat. Hij is met het verloop der tijd wel een man geworden. Maar of dat nu voor 100% man is weet hij niet. Als vader is het belangrijk om er gewoon te zijn, zowel voor zijn dochters als zijn zoon. U hoorde geluidsfragmenten van Nick Cave - Kris Strobos (alias Scale) - Hij/Zij ook de nieuwe intro is van zijn hand.

In deze aflevering vertelt Tom Van den Broeck (44) zijn verhaal. Tom was de verloskundige die bij de geboorte van mijn zoon aanwezig was. Hij vertelt over deze aspecten van zijn man-zijn: zoon, vader, broer, nonkel, wijze, grootvader, zelfstandige, minnaar, man, vriend, knaap, jongen. Meneer de vroedvrouw, zo noemt hij zichzelf en hij vertelt over hoe mensen tegenover hem staan te zoeken naar hoe een man te benoemen die zo duidelijke vrouw in zijn beroepstitel heeft staan. Nu laat hij zijn man-zijn niet meer afhangen van de term vroedvrouw… Hij is de jongste uit een groot, warm gezin en heeft een zorgeloze jeugd gehad. Zijn ouders hebben hem enerzijds genoeg wortels gegeven om te kunnen aarden en anderzijds ook vleugels om te kunnen uitvliegen welke kant hij maar uit wou. Als waarden krijg hij vertrouwen, zorgzaamheid, alles kunnen managen, organisatietalent, gevoelig zijn, kunnen praten over gevoelens en knuffelen. Als zijn vader na het werk thuis kwam, dan was hij er ook echt voor zijn gezin, voor zijn kinderen en zijn vrouw. Zijn vader was heel aanwezig in het gezin. Hij is trots op zijn vader dat hij nooit iemand veroordeelde, altijd met een open geest naar iemand toestapte, vol vertrouwen was naar zijn kinderen toe en nooit iets oplegde. Hij zocht altijd mee naar oplossingen en mogelijkheden. Hij vertelt over hoe het gezin zijn nest was en de kern van hoe het er in de wereld aan toe gaat… Over het belang bij het kind zijn dat we als ouders niets gaan opleggen maar ook niets gaan afnemen. Als het vanuit het kind komt, waarom is iets dan fout? Over dat hij het zo waardevol vind als een man over zijn gevoelens kan praten, kan knuffelen, zich kwetsbaar durft op te stellen en zichzelf in vraag kan stellen. Hij vertelt over hoe hij zelf vader werd van twee kinderen. En hoe hij er voor hen is. Hij is trots dat zijn oudste zoon goed in zijn vel zit, met een openheid naar de wereld kijkt en iedereen verwelkomt in zijn leven… Daar is hij zo blij om en dat vind hij belangrijker dan hoeveel punten hij nu haalt in het eerste studiejaar op school. Zijn partner is voor hem alles in een: wijze, minaar, man,… hij kan zo goed met hem praten, hij heeft een grote intelligentie op veel vlakken, wijs. Hij is trots dat hij nu als zelfstandige werkt. Hoewel het fijn is om je eigen man-zijn te exploreren wenst hij mannen toe om ook los te geraken van de typisch mannelijke dingen uit de maatschappij. Aan zijn zoons wil hij deze waarden meegeven: zich durven open stellen, kwetsbaar durven zijn, hun gevoelens durven bespreken. Daar denkt hij dat jongens, mannen, venten heel veel deugd van zouden kunnen hebben, zowel naar hun vaders toe als naar hun zonen toe. Iets typisch jongensachtig is het rollebollen, het vriendschappelijk testen, al spelend vechten en kracht meten,… Tom denkt dat dat puur evolutionair gegroeid is. De beste zijn in iets, daar krijg je respect door, van de andere jongens. Er zijn fragmenten te horen van deze muziek: Liza Wright - Speak your heart out - Vocalise / End Of The Line The Jacksons - Can you feel it. John Scott, Choir & Andrew Lucas - Oh Lord, Look down from Heaven Abba - Eagle Bach - Mattheus Passion Aria: Erbarme Dich Purcell, by Carlos Mina - Dido & Aeneas: When I Am Laid In by Pedro Martinez from ‘La Mala Education’ - Moon River

Chris (38) Deze woorden vormen de kern van dit verhaal: zoon, broer, vriend, kunstenaar, leraar, teamleider, vader, partner, bro, vrijer, man, leider. Hij is opgegroeid in het gezin van zijn moeder met haar nieuwe partner. Zijn vader was er op de achtergrond ook nog aanwezig. Toen hij zeven was kreeg hij een broertje die slechts een jaar werd en toen hij 10 was nog een broer. Door het leeftijdsverschil heeft hij een autonome band met zijn broer. Bro slaat eerder op sterke vriendschappen dan op broederschap. In de middelbare school sprak en zag hij z’n beste vriend elke dag. Alles moest besproken worden. Vriendschappen veranderen als de omstandigheden veranderen en het is maar de vraag of je vriendschap daarin mee-evolueert. Hij verteld over de band met zijn vader en zijn stiefvader. Over afstand en nabijheid, ruimte nemen en krijgen. Zijn moeder is de constante factor geweest in zijn leven. Het belang van praten, je gevoelens uiten, zorgen voor je omgeving heeft hij duidelijk van haar geleerd. Hij heeft lang een ambivalente relatie gehad tot zijn eigen man-zijn. Hij was als jongen man een vrouwelijke man. Erg gebalanceerd, invoelend, weinig dominant. Heeft geleerd om erg veel oog voor de ander te hebben. Hij heeft ergens meegekregen dat het ingewikkeld is om een man te zijn. Een man moet zich kunnen beheersen en weloverwogen moet zijn. Over hoe verhouden ruimte geven en ruimte nemen zich tot elkaar, in zijn werk, gezin, in het vrijen, … Zijn partner is een vrouw met ook een duidelijke mannelijke energie, wat het gemakkelijker maakt om ook in je eigen meer vrouwelijke energie te gaan hangen. Zijn kinderen zijn niet zijn eigendom. En toch is hij met volle overtuiging vader van twee zoons en een dochter. Het vader worden van twee zoons heeft hem veel over zijn eigen man-zijn geleerd. Over welk manbeeld hij doorgeeft… Het is met momenten confronterend geweest waar je bij een opgroeiende man grenzen geeft en hoe dat zich spiegelt naar zijn eigen man-zijn. Sinds zijn 17 jarige zoon bij zijn moeder woont, door de afstand heeft dat de band tussen vader en zoon aanzienlijk verbeterd. Zijn kinderen zijn zijn kinderen omdat ze bij zijn gezin horen. Verder praat hij over leiderschap. De zorgzame leider, die zorgt voor de richting van de groep en oog heeft voor de individuen. De metafoor van de dirigent vind het erg passend. De dirigent brengt individuen samen en laat hen tot uiting komen. Het hoort zowel bij hem als mens en als man. En hoe ouder hij wordt hoe meer hij het integreert en hoe meer hij ermee vertrouwd raakt. Hij heeft momenteel een coach waar hij mee werkt rond grenzen geven en ruimte nemen als leidinggevende. Hij ontdekt dat het best oké is om meer jezelf te zijn, los van wat anderen ervan denken… Wat de liefde betreft is hij voor zichzelf best wel streng en legt hij de lat erg hoog. Hij kan wel genieten, dat genieten duurt geen week, dan komt de honger naar nieuwe ervaringen boven. Hij is niet zonder meer liefdevol naar zichzelf… Hij is graag alleen met zichzelf. Dat staat in mooi contrast met het werken met mensen. Als metafoor voor zichzelf kiest hij de eenzame mannetjes wolf. Die het best goed heeft met zichzelf. Ook in zijn vaderschap is hij liefdevol, net als in de liefde voor zijn partner. Twee krachten spelen hierbij: zowel het ontvangen en als het nemen, ervoor zorgen dat je het krijgt. Als je erover praat en er woorden aan geeft dat je dan tot een duidelijker begrip komt. Taal is voor hem belangrijk. Hij is heel precies in wat hij zegt. Door taal te hebben, door er woorden voor te vinden krijgt hij meer grip op de dingen om hem heen. Het ontwikkelen tot de man die hij nu is dankt hij ook voor een groot deel aan de mannelijke vriendschappen in zijn leven. Ieder loopt zijn eigen pad, maar het is heel mooi om samen op te lopen. Veel luisterplezier. Muziekfragmenten hoor je van: Bear’s Den - Above the Clouds of Pompeii Oscar and the Wolf - Breathing

Adriaan De Bakker (24) Adriaan is een oud leerling van mij, hij is een zoon, een broer, een jongen, een makker, een ondernemer, een reiziger, smid, boer, brandweerman, dakwerker, fietser, lasser en knutselaar, klimmer, surfer,… Hij voelt zich nog geen man. Dat komt heel subtiel. Er zijn altijd momenten waar je naar uitkijkt en als ze gebeurd zijn dan is het ineens gisteren en dan veranderd er uiteindelijk niet veel, dan moet je nog steeds lopen voor uwen trein… Hij vertelt hoe hij kleine broer en tegelijk grote broer was en is. Hij groeide op in een fijn gezin met drie zussen en speelde ook met zijn buurjongen. Hij bewonderd zijn moeder voor haar liefde en haar goede zorg. Hij kwam niets te kort en had ook nooit teveel. Hij heeft veel geleerd van zijn vader, op technisch vlak. Hij was zijn held, zijn idool. En nu is het nog steeds iemand waar hij naar opkijkt, naar hoe hij in het leven staat. Naar de eigen kijk die hij heeft op het leven. Hij heeft een grote fascinatie voor vakmanschap. Schrijnwerkers, craftsman, leerkrachten, mensen die hem dingen geleerd hebben, oudere mannen van wie hij sneller iets aannam als jonge vent. Als puber heeft hij in eerste instantie zijn plan getrokken en kreeg hij al snel zijn eerste vriendin die een paar jaar ouder was. Zijn vriendinnen hebben hem een groot stuk wegwijs gemaakt in het man worden. We praten over mannelijke haargroei en of de hoeveelheid ervan u man-zijn bepaald. Toen hij zijn eigen centen begon te verdienen gaf dat hem wel kracht en zelfstandigheid en was dat misschien wel een kantelpunt van kindertijd naar volwassendom. Een ander kaneelpunt was voor de eerste keer op reis gaan zonder zijn ouders. Dat vormt u ergens wel. In een machowereld moet ge gewoon uw eigen ding blijven doen. Zijn komende voetreis naar Tsjechië klinkt misschien als een heldenverhaal. Hij weet niet of het allemaal gaat lukken, hij zal nog wel veel in zijn eentje in zijn tentje liggen wenen… Net als kinderen dingen doen waar hij zich goed bij voelt, dat hoopt hij nog lang te kunnen doen. Al spelenderwijs werken en al ‘werkenderwijs’ spelen. Als kleine jongen wilde hij timmerman en wereldreiziger worden. Nu merkt hij dat het vakmanschap waar hij zo’n bewondering voor heeft niet altijd strookt met de realiteit van werken voor een baas, tijdsdruk, goedkope materialen, tijdelijke oplossingen,… Hij wil nog heel veel ervaringen opdoen, voelt zich nog niet stabiel, nog niet met een heel duidelijk doel voor ogen. De rots in de branding zijn, als symbool voor mannelijkheid. Iedereen doet maar wat hij denkt dat goed is. Hij probeert dingen te doen waar hij zichzelf goed bij voelt. Met zijn vrouwelijke vrienden kan hij beter babbelen. Als hij met zijn mannelijke vrienden wil praten over iets waar hij mee zit gaat dat 5 minuten goed en dan dwaalt het gesprek weer af,… Praten over gevoelens is niet echt een mannelijke eigenschap in zijn ervaring. Hij probeert het toch te doen. Hij bewondert de eenvoud en simpelheid die sommige mensen hebben in hun leven. Als zelfstandige leven en werken maak je het jezelf soms moeilijk. Zijn eigen koers bepalen op vlak van ondernemen, en kaart kunnen lezen is voor hem wel een aspect van man-zijn. Dat heeft iets mannelijk. En tot slot vertelt hij over eerlijkheid en het houden van uw woord. En dat zijn jongste zus hem daarin herkent. Helaas is dat stukje niet goed hoorbaar wegens opnameproblemen. Toch wens ik u veel luisterplezier. Tijdens het verhaal hoor je fragmenten ven deze muziek: America - A hors with no name The Doors - L.A. Woman

Piet Schagen (63) Voor dit verhaal kiest Piet deze kernwoorden als kernwoorden: een broer, jongen, vader, sjamaan, gozer, minaar. Piet is een landbouwer en zorgboer, woont op de grens van Nederland en Duitsland, samen met zijn Vlaamse partner. Samen hebben ze drie kinderen. Hij is zelf het negende kind van de dertien. Hij vertelt over dat hij meer aan zijn broers heeft gehad dan aan zijn vader. Die was al moegestreden na 8 kinderen… Zijn oudere broers en zusters droegen zijn vader hoog op, voor hem was hij eerder onzichtbaar geweest. Ook al was hij er wel altijd, hij werkte op de boerderij thuis. Over zijn moeder die hem altijd extra aandacht gegeven heeft. Hij voelde zich onkwetsbaar daardoor. Over dat zijn vader hem niet veel stimuleerde maar wel mogelijkheden schiep om bv te studeren en van richting te veranderen… Over dat hij zich altijd jong heeft gevoeld. Ook toen hij rond zin 40ste voor het eerst vader werd bleef het onderliggende gevoel altijd te kunnen blijven spelen,… Niet omkomen in zijn verantwoordelijkheid door op een speelse manier betrokken te zijn bij zijn werk, gezin en de mensen om hem heen. Spelen, ook in de ontmoeting bij de liefde is spelen belangrijk voor hem. In hun burgerlijke vorm zijn mensen zo vals, dat hij geleerd heeft om dat niet toe te laten in zijn leven. Hij wil de spontaniteit in zijn leven behouden. Over de religieuze kant van de antroposofie waarin hij bouwstenen vond over hoe het leven in elkaar zou kunnen zitten. Zijn vader had niet veel met de keuze van Piet voor biologisch dynamische landbouw… Dat was voor hem een doodlopende weg. Heeft zelf als vader niet zo’n dwingende rol erin gehad. Zijn vrouw gaf meer grenzen in de opvoeding van hun kinderen. Over dat grenzen stellen zowel door moeder als vader gedaan kan worden. Als de ene het niet doet, neemt de ander het wel op. Toen hij zijn eerste kind zag was hij vooral ontroerd door de schoonheid en het mogen zorgen voor zijn kind. Over hoe het leven met kinderen op een boerderij gewoon blijft doorgaan… met een baby erbij. Over dat het als vader belangrijk is er te zijn. En dat hij best vaak weg was in de tijd dat zijn kinderen klein waren, veel vergaderingen ’s avonds, maar hij was er ’s morgens altijd weer, voor het ontbijt… Zijn vrouw vond hem in de opvoeding vaak te tolerant. Hij is dan niet de wereld ingegaan in de breedte, maar wel in de diepte, op de plek waar hij nu woont en werkt. Met landbouw, goede zorg en familie. De wereld kwam naar hem toe. Hij wil een sjamaan zijn, een wijze man voor de mensen die bij hem komen. Om de rituelen van het werken op en in het land mee te geven. Op handen en knieën door het land kruipen, zorg voor de planten en van daaruit een gesprek aan te knopen met elkaar. Dan is er echt een ontmoeting, ook met de mensen uit de zorg die komen werken. Als boer Piet heeft hij een andere rol dan als vader Piet voor zijn kinderen. Boer Piet is dat eerder de sjamaan die de mensen iets kan uitleggen over de wereld. Hij vertelt ook over de kanten in hem die hij niet waar kan maken. Hij noemt het zijn alter ego Dorian Grey… waarin hij een uitlaatklep zoekt. Muziek doorgeven aan zijn kinderen heeft hij eerder beperkt doorgegeven. Over dat hij minder de krijger herkent in zijn leven. Hij voelde zich als kind vaak belaagd op school en vluchtte eerder dan te vechten. Je kan dingen uitspreken, daarnaast is er zijn ook zo belangrijk. In de aflevering hoor je deze muziekfragmenten: David Bowie - Cat People Green Day - Boulevard of Broken Dreams 16 Horsepower - Black Soul Choir

Erik Habraken (58) Erik is Kundalini yoga leraar en werkt ook met Emotioneeel lichaamswerk, EMDR, tantra, mannenwerk, familiewerk, voeding,… Heeft zijn eigen plek Asaya.be in Bouwel (Grobbendonk) vader, kind, kleinzoon, zelfstandige, wijze, krijger, minnaar en koning. Over hoe hij als jongen heel braaf was. Komt uit een gezin van 5 kinderen en is de middelste. Voor zijn ouders was het niet makkelijk goed, daar heeft hij geleerd om zijn best te doen. Zijn vader was veel aan het werk. Zijn moeder was ook altijd bezig in het gezin, nooit tijd, altijd onderweg. Hij speelde veel buiten. Ervoer dat als een heel onbezorgde tijd. Ging niet graag naar school. Dat was niet zijn ding. Hij kon wel leren en zijn best doen, maar het interesseerde hem niet. Leefde in zijn eigen fantasiewereldje. Daarin kon hij spelen tijdens de les. Ging op zijn 14e van school af om te werken. En daar eindigde zijn kindertijd ook. Hij was fier dat hij kon gaan werken… Dat hij zijn eigen geld verdiende. Via de bouw naar de verkoop om dan zijn eigen verkoopbedrijf op te zetten. Hij kreeg van thuis de waarden mee om goed werk te hebben en een huis. Goed uwe kost verdienen. Dan is het goed. Hij wilde zich bewijzen. Werkte hard om zich te bewijzen. Over hoe hij als zelf made man opklimt van verkoper via zelfstandige naar bedrijfsleider. Via bijscholing leerde hij personeelsmanagement om van autoritaire baas naar beter leiderschap te groeien. Zijn personeel zag die verandering en ze bleven hierdoor ook. Als man in zijn relatie deed hij net als zijn vader. Hij koos een vrouw die voor de kinderen zorgde en hij werkte en verdiende het geld. Hij kreeg twee zoons. Hij voelde zich niet betrokken bij het vader worden. Hij deelde dat niet met vrienden en volgde zijn vrouw vooral bij het krijgen van kinderen. Hij is de laatste tien jaar gaan zoeken naar hoe hij het vaderschap alsnog kan opnemen. Nu voelt hij zich meer vader voor zijn kinderen en is er meer tijd om er voor hen te zijn. Wat hij in zijn relatie niet vond en niet kon delen, zocht hij op een gegeven moment buiten zijn relatie. Hij had zes jaar een geheime relatie. En daarna is het niet gelukt om weer te verbinden met zijn vrouw. Hij heeft gewacht tot zijn jongste zoon 18 werd om uit elkaar te gaan. Zijn kinderen hebben erg geleden onder de jaren van dubbelleven en leugens van hun vader. Hij kan er nu als vader voor zijn kinderen zijn. Door zijn gevoelens als vader te durven laten zien. Wijze, vader en kleinzoon is uzelf mogen zijn, uw kwetsbaarheid durven tonen zonder u daarin te verliezen. Koning hangt samen met minaar voor hem, hij zit het leven liever en liever. Al de levenservaring wil hij delen, als het blijft zitten blijft het gisten… the need to give. Alles wat hij vroeger genomen heeft van het leven komt er nu terug uit. “Ge hebt als man iets uit te dragen, niet alleen uw zaad, maar ook het spirituele “zaad”. Het leven ahw penetreren en bevruchten…” De koning kan het niet alleen doen en hij heeft het lang alleen gedaan en wil het nu delen, samen doen… Hij kan nu wel gidsen als man. Als krijger kan hij beslissingen nemen en de knopen doorhakken. Hij laat de dingen niet liggen. Als hij een beslissing neemt vanuit zijn gevoel, vanuit zijn hart, dan ontspant er iets en heeft hij er ook geen spijt van. Hij vertelt ook over de ontdekking die hij rond z’n 50 deed over zijn vader. Over wie zijn biologische vader was. Hij heef dit kunnen bespreken met zijn vader en dat heeft hem rust gegeven. Je hoort fragmenten van deze muziek: Gurunam Singh - Wahe Guru Wahe - Har Ji - Mul Mantra

In deze aflevering is Arno Van Barneveld aan het woord. Arno is zoon, broer, vriend, man, partner, sporter, informaticus, betrokken vader, sociaal werker en nog veel meer. Het steekt hem dat, wanneer hij zijn hart lucht bij zijn vader, het met een "dooddoener" als antwoord teniet wordt gedaan. Hij voelde zich niet echt gehoord. Z'n vader had liever meisjes gehad en hij is zelf ook vader van 3 meisjes. Als kind was Arno's vader steeds een stabiele man die niet huilde. Hij deed zich groot voor, wilde altijd de beste zijn en altijd winnen... Met zijn vader praten over zijn ervaringen en gevoelens kan hij niet. Arno's moeder wist op subtiele wijze altijd haar zin te krijgen. Verder vertelt Arno over het willen winnen bij sport en het belang inzien van een lekkere wedstrijd te spelen ongeacht winst of verlies. Over andere fijne mannen in zijn jeugd. Die mannen waren vriendelijk, geïnteresseerd, stimulerend, ze gaven complimenten, hadden aandacht voor hem, betrokken hem bij dingen en zagen hem echt... Het einde van Arno's kindertijd is niet zo eenduidig. Hij is nog steeds aan het spelen, prutsen en pielen. Een leven in het kader van één bepaald doel fascineert en beklemt hem. Hij praat over hoe hij z'n partner tegenkwam en verliefd werd. Wat hem daarin als man precies definieert is lastig te benoemen, op zijn geslacht en handigheid na. Zijn partner is als moeder lichamelijk en emotioneel verbonden met z'n kinderen. Daar is meer afstand bij hem, waardoor hij ook makkelijker grenzen kan geven aan zijn kinderen. Hij is trots op hoe zijn kinderen zich ontwikkelen. Hij geniet van elke stap die ze zetten. Hoe ze tekenen en pogingen doen om te schrijven. Al 7 jaar maakt hij wekelijks een foto van hen. Deze weekportretten maken hem opslag verliefd en geven hem instant energie. Als voorbeeld voor z'n dochters kan hij niet meer zijn dan zichzelf. Hij wil een goede vader voor ze zijn en betrouwbaar zijn. Zelfspot/zelfrelativering is hierin cruciaal. Hij is trots dat hij vader mag zijn van 3 kinderen. En ook op zijn carrière stappen. Hij leerde dat het alledaagse leven hier en nu maar relatief is. Mede door het overlijden van hun tweede kindje. "Je moet eigenlijk durven dromen om je droom te verwezenlijken". Arno's ervaring met mannen is dat ze niet zo goed zijn in zelfreflectie. Hij vraagt zich af wat de waarde is van deze gesprekken over man-zijn, als het enkel gesprekken zijn met mannen? Tot slot heeft hij het over leiderschap en leiding geven. En over frustratie die de energie geeft om te veranderen. Veel luisterplezier. In deze aflevering hoor je muziekfragmenten: Queen: "I want to break free" David Bowie "Starman" en "Ziggy Stardust" en "Space Oddity"

In deze aflevering is Bram aan het woord. Bram is oa een zoon, broer, vader, collega, vriend, en erg open over hoe hij naar zijn man-zijn kijkt. Hij praat over het gebrek aan veel sturing in zijn opvoeding, over affectie en aanraken tussen ouders en kinderen. Over de dingen in het leven zelf uitzoeken, over als 12 jarige zelf een andere school willen, daar alles voor regelen en zelf de overstap maken zonder hulp. Over de waarden van zijn vader, van hemzelf en van zijn kinderen en dat die sterk bij elkaar liggen: eerlijkheid, oprechtheid, een goeie mens zijn voor de mensen rondom hen. Over hoe hij er als vader nog niet helemaal klaar voor was toen zijn eerste zoon geboren werd. Over trots zijn om iets te kunnen betekenen voor anderen. Over hoe hij in verschillende relaties andere rollen kreeg: vader, man, plusvader, alleenstaande vader met een relatie,... Over hoe hij niet voldoet aan de beschrijving van alfaman, maar wel keihard man is. Over hoe je als man anders bent dan een vrouw door je persoonlijkheid en niet zozeer door je geslacht. Over als vader sneller gaan ravotten en voetballen met zijn kinderen dan de moeder van de kinderen. Over trots zijn op zijn zonen en het moment afwachten dat zij naar hem komen met hun eerste lief. Om over man-zijn met hen te praten... Over hoe zijn partner hem pas echt begrijpt na een vakantie met zijn ouders erbij. Over hoe hij de vier archetypen Koning, Krijger, Minnaar en Magiër herkent in bij zichzelf. Veel luisterplezier De nieuwe intro en uitro werden gemaakt door Kris Strybos (Dj Scale, die oa deel uitmaakt van de fantastische groep KarKarKar. In de afleveringen hoor je deze fragmenten: Skinny Love - Bon Iver I want you - Elvis Costello Glory Box - Portishead Rabbi Dr. Abraham Twerski - On Love

Zoon, vriend, broer, minnaar, man, vader, motaard, acteur, stielman, bakker, vent, kerel, ... Jan vertelt aan de keukentafel openhartig over dat iedereen een product is van zijn opvoeding. “Als ge heel hard gelooft en ge stuurt dat de ether in, dan komt dat terug…” Van zijn vader heeft hij het doorzettingsvermogen om iets te willen bereiken. Hij heeft bewondering voor mensen met een doel in hun leven, die er keihard voor werken. Verder vertelt hij over een doel bereiken den dan een nieuw doel voor ogen hebben. Jan ziet niet graag mensen ongelukkig door zijn toedoen. Hij wil niemand kwetsen door wat hij zou zeggen. Daarom is hij heel lang blijven doen wat zijn vader van hem verwachtte. En nog altijd zit zijn vader op zijn schouder. Afscheid nemen en loslaten heeft Jan niet geleerd, misschien wel omdat het nest waaruit hij komt iets te warm was. Dat hij iets te veel de armen van z’n ouders rond zich heeft gehad. “We stellen ons vaak de vraag: ‘Hoe is iets, zoals een verkeersongeluk kunnen gebeuren?’ en ‘Hoe konden we dat voorkomen?’” “Ik denk dat we de vraag moeten stellen: ‘Hoe kunnen we hiermee leren leven?’” We proberen alles te voorkomen. Zo is het op en gegeven moment niet meer leefbaar. Waar gaat de vrijheid naartoe? Hoe overbescherming angst in de hand werkt. Over grenzen verleggen, de bescherming van zijn kinderen durven loslaten. Over hoe je dingen kunt aantrekken of afstoten: “Mensen kwamen altijd graag naar mij toe.” Over hoe de steun van zijn vader wegviel bij zijn overlijden. Over tentakels hebben waardoor hij goed kan aanvoelen wie mensen zijn, welke energie ze hebben. Hij leeft vanuit gevoel. Over het belang dezelfde humor te hebben met zijn partner. Over dat je als vader nooit de band kunt evenaren die er is tussen moeder en kind. Zijn hoogste taak als vader is zijn kinderen beschermen, voor hen door een vuur gaan, troost te bieden en er te staan, te zijn. En niet proberen een ‘mama’ te zijn. Hij hoopt als man iets te betekenen voor zijn moeder: “Kijk dit ben ik geworden dankzij u!” In tegenstelling tot erg belezen te zijn en de wereld bereist te hebben is Jan iemand die voelt en luistert naar de mensen. Rijk zijn is niet uw vermogen vermeerderen, maar uw hebzicht verminderen. “Als je zo hard uitstraalt wat je echt wilt doen, dan komt het op je pad…” Veel luisterplezier.

Aan het woord is Peter van de Poel, zoon, man, voetballer, minnaar, echtgenoot, vader, vriend, handelsreiziger, buurman, straatleverancier van dadels en avocado's... Hij vertelt over de verschillenden visies, manieren van leven en opvattingen die hij meekreeg in zijn opvoeding, doordat zijn ouders zo sterk van elkaar verschilden. Zijn grootvader leert hem: "Peter, je moet de dingen doen in je leven die je niet kan laten." "Je moet ze gewoon doen." "Laat al die mensen maar praten, je moet er niet naar luisteren." Over hoe hij tijdens zijn legerdienst leerde te zijn wie hij was. "Ik ga niet graag mee in de main-stream. Het zwart-witte in mensen, de tegenstelling trekt mij aan." Over hoe je voor 'iets' op deze aarde bent en dat voortplanten daar één van is. Hij is trots op zijn kinderen, dat ze zichzelf kunnen blijven! "Ik heb als vader geen verwachtingen naar mijn kinderen gesteld." Over hoe je als ouder voortdurend de inspanning levert om geduld op te brengen. "Ge leert als ouder dingen af, als ge uw kinderen wilt respecteren." Hij spreekt over hoe hij zich zo weinig mogelijk laat beïnvloeden door andere mensen. "Ik ben mijn eigen anker..." Over dat 'een goeie dunk hebben van jezelf' eigenlijk heel goed is; dan ben je ook over jezelf positief ingesteld. Hij mist met ouder worden het hechte contact met de mannen, wat hij vroeger met zijn maten wel had. Dat er nu vaak onoprechte vragen worden gesteld op feestjes over triviale zaken. Verder stelt hij zich de vraag: "Het gene dat ik nu doe, is dat wel echt wat ik wil doen in dit leven?" En over hoe zijn leven er de komende 40 (?) jaar uit zal zien? Hij is de eerste man die spontaan voorstelde om zijn verhaal te doen in deze Podcast-reeks. Waarvoor dank Peter! Veel luisterplezier... In het interview komen muziekfragmenten voor van deze artiesten: - Jean Michel Jarre 'Oxygene IV' - Alan Stivell 'Tri Martolod' - Bob Marley 'One Love' - Fischer-Z 'So Long' - Alan Stivell & Nolwen Leroy 'Brian Boru' - Joe Dassin & Hélène Segara 'Et si tu nexistais pas' - Joe Dassin 'LÉté Indien'