Hugo Claus is veel tegelijk: dichter, schilder, regisseur, minnaar en bon vivant. Hij vernieuwt poëzie, worstelt met de oorlog en de kerk, wordt man van filmlegende Sylvia Kristel en vraagt ultiem om euthanasie. Mensen die Claus van heel dichtbij gekend hebben portretteren hem. Uiteraard komt hij zelf aan het woord uit het rijke VRT-archief.

Claus was zelf in zijn werk en in zijn manier van spreken enorm begaan met de vraag hoe je het leven in Vlaanderen in taal vat. Wanneer hij ouder wordt verliest hij die taal.

Het verdriet van België is zijn bekendste roman. Het is een autobiografisch boek dat tegelijk niet autobiografisch is. Want Claus was een spons. Alles wat hij hoorde, zag, las of zelf meemaakte kon een plaats in zijn werk krijgen.

Over de vrouwen van Claus. Hugo Claus was schrijver, dichter, theatermaker, schilder, regisseur, enfant terrible en bon vivant. Hoe keken vrouwen die hem omringden naar Claus? Hoe kregen ze vorm in zijn verzen? Van non tot hoer. Van heilige tot minnares.